~ Geplaatst op 18 maart 2021 ~ Ja hoor, ook hier is het zo ver. Lang leve Corona! De scholen gaan sluiten en er komen online lessen. Vanaf de week voor de kerstvakantie zit iedereen thuis achter zijn computer de lessen te volgen. En dat is voor mij nog een stapje moeilijker dan alle anderen. Ook in Nederland had ik het moeilijk met afstandsonderwijs, en dat was nog in mijn eigen taal, over vakken waar ik meer in geïnteresseerd was.
Op school heb ik een maatschappijleerpakket, en dat is niet helemaal mijn ding. Ik vind het niet bijster interessant allemaal (op een paar vakken na) en dat maakt het voor mij al lastig om op fysieke school de opdrachten te maken. Maar nu met afstand onderwijs gaat het nog veel slechter. Ik heb gewoon geen motivatie, ik heb zelf niet echt interesse in de vakken, de docenten maken het niet uit wat ik doe, ik hoef hier niet af te studeren en heb de punten ook niet nodig, en er zijn zoveel dingen die ik veel leuker vind om te doen. Tel dat alles bij elkaar op en je krijgt iemand die amper schoolwerk doet en geen opdrachten maakt.
Nou ja, ook op "echte" school gaat het niet zo lekker. Ik voel gewoon geen connectie met mijn klasgenoten, helemaal 0. Op één meisje na die echt heel erg leuk is tegen mij. Maar voor mij voelt het alsof de rest van de klas me gewoon negeert. (zo zullen ze het vast niet bedoelen, maar zo voelt het wel een beetje.) In Nederland kan ik het altijd goed vinden met iedereen en beperk mezelf ook niet tot één vaste groep mensen. Maar hier is dat wel zo, er zijn groepjes vrienden en die praten amper met de rest, en zeker niet met mij want Engels praten in het algemeen is gewoon een dingetje.
Dus in die zin is thuisonderwijs ook wel oké, ik doe mijn ding, zij doen hun ding. Maar ik heb het er wel ontzettend moeilijk mee, dat ik niet echte vriendschappen heb. Want als je andere exchange studenten hoort, zeggen die vaak "Ja ik heb vriendschappen voor het leven gemaakt, waar ik nog steeds contact mee heb". En dat is een van de grootste redenen dat ik wilde gaan. Nieuwe vrienden maken. En als ik op dit moment terug zou gaan, zou (denk ik) niemand daar echt moeite mee hebben of jammer vinden. Ik wordt gedoogd in de klas, maar voor mijn gevoel niet betrokken.
Reactie plaatsen
Reacties